Ongeloof in grote Verhalen; het einde van het modernisme
- Tyshira Westmaas
- 16 mrt 2016
- 2 minuten om te lezen

Glass House, Philip Johnson We hebben het al gehad over het modernisme dat is de kunst die over kunstenaars gaat die niet meer de werkelijkheid willen imiteren, maar met hun eigen gevoel aan de slag gaan, schilderen als een beest, zoals Karel Appel. .Daarbij komt dat de jaren zestig zich aandienden, de hippies veroverden de wereld, flowerpower ontkiemde het zaad voor explosieve ontwikkelingen. Een nieuw tijdperk diende zich aan met het woordje “post” (wat erna komt). Na het modernisme komt het postmodernisme. Dat hield ook niet stand. Van 1970 tot 1989. Het leuke van het postmodernisme is dat het van alles kan zijn wat je wilt dat het is. We gaan het postmodernisme verkennen aan de hand van een aantal voorbeelden. We beginnen met het bekijken van een typisch postmodern gebouw. Het staat in New York. Het heet "AT en T Building" en het is ontworpen door architect Philip Johnson.
Betekenis moeilijke woorden:
modernisme= Het modernisme is een verzamelnaam voor vernieuwende stromingen in de kunsten en de westerse maatschappij vanaf het eind van de 19e eeuw tot en met de eerste helft van de 20e eeuw.
postmodernisme=Het postmodernisme is een stroming in de filosofie en de kunst die gezien wordt als een reactie op het modernisme. Deze reactie is complexer en minder extremistisch dan die van het modernisme op de tijd daarvoor, omdat er op grond van, aan een waarheid wordt getwijfeld.
Philip Johnson
Philip Johnson was een Amerikaanse architect en architectuurcriticus. Philip Johnson werd geboren als zoon van een rijke advocaat. Johnson studeerde geschiedenis en filosofie aan de Harvard-universiteit. Voor en tijdens zijn studie heeft hij een aantal keer Europa bezocht, waaronder de kathedraal van Chartres en het Pantheon in Rome. Mede door deze reizen raakte hij gefascineerd door architectuur. Van 1930 tot 1936 was hij hoofd van de afdeling architectuur in het Museum of Modern Art (MoMA) in New York.n 1940 keerde Johnson terug naar Harvard, waar hij architectuur studeerde bij Walter Gropius en Marcel Breuer. Daarna richtte hij zijn eigen architectenbureau op. In 1946 keert hij terug bij het MoMA om weer hoofd van de afdeling architectuur te worden. In de periode 1947-1949 ontwierp Johnson het Glass House. Eind jaren zeventig ontwierp Johnsons het AT&T Building (tegenwoordig Sony Building), een wolkenkrabber van drie opeengestapelde delen: een classicistisch voetstuk, een modernistisch middengedeelte en een gebroken pediment als hoofddeksel. In dezelfde tijd tekende Johnson het neogotische glaspaleis PPG Building in Pittsburgh.
Comments